przemawiać

przemawiać
1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka.
2. Przemówić komuś do rozumu, do rozsądku «perswazją lub siłą przekonać kogoś do czegoś lub o czymś, nakłonić kogoś do zmiany postępowania»: Ale jak uzbrojonemu, rozwścieczonemu tłumowi przemawiać do rozsądku? Za dużo nazbierało się zapiekłych krzywd, zbyt długo kneblowano usta, by teraz umiały milczeć. W. Żukrowski, Tablice.
3. Przemówić komuś do serca, do sumienia, do wyobraźni itp.; przemówić do czyjegoś serca, sumienia, do czyjejś wyobraźni itp. «powiedzieć coś w taki sposób, żeby ktoś się tym przejął, wzruszył, rozczulił, oddziałać na czyjeś uczucia, na czyjąś wyobraźnię; poruszyć, wzruszyć, rozczulić kogoś»: – Pani Lenko – powiedział Henryk – na litość boską, niech pani temu człowiekowi przemówi do sumienia! K. Orłoś, Melina.
Przemówić własnym głosem zob. głos 7.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • przemawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przemawiaćam, przemawiaća, przemawiaćają {{/stl 8}}– przemówić {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIb, przemawiaćwię, przemawiaćwi {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: wygłaszać przemówienie, zabierać głos : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przemawiać — → przemówić …   Słownik języka polskiego

  • przemawiać do ręki — Przekupić kogoś Eng. To bribe someone …   Słownik Polskiego slangu

  • przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • przemówić — 1. Przemówić komuś do ręki, do kieszeni; przemówić do czyjejś ręki, do czyjejś kieszeni «dać komuś łapówkę»: – A mówiłem! – wołał za nimi uradowany Korbal. – Mówiłem, że tylko tak, do ręki im przemówić... I. Newerly, Pamiątka. 2. Przemówić komuś… …   Słownik frazeologiczny

  • siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

  • akademia — ż I, DCMs. akademiamii; lm D. akademiamii (akademiamij) 1. «instytucja skupiająca wybitnych uczonych lub artystów, mająca na celu kierowanie rozwojem nauki i sztuki» Polska Akademia Nauk. ∆ Akademia Platońska «szkoła filozoficzna założona przez… …   Słownik języka polskiego

  • bojowo — przysłów. od bojowy a) w zn. 1: Być przygotowanym bojowo. b) w zn. 2: Występować bojowo na zebraniu. Przemawiać bojowo …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”